Ain Karem - Sanktuarium Nawiedzenia św Elżbiety

O Ain Karem już pisałam wcześniej, jest to miejsce znajdujące się ok 7 km od Jerozolimy i związane z narodzeniem Jana Chrzciciela. Po odwiedzeniu kościoła Jana Chrzciciela udaliśmy się do Sanktuarium Nawiedzenia św Elżbiety, czyli kolejnego miejsca na naszej trasie po Ziemi Świętej.

 

Gdy tylko przestąpiliśmy bramę sanktuarium w oczy rzuciła się nam ściana cała pokryta tabliczkami. Oczywiście zaraz poszłam zobaczyć co to za tabliczki i odszukałam tę w języku polskim. Tablice zawierają tekst Magnificat, którego nazwa pochodzi od pierwszych słów hymnu w języku łacińskim "Magnificat anima mea Dominium". Magnificat jest to kantyk śpiewany w czasie nieszporów, a według Ewangelii św Łukasza jego słowa wypowiedziała Maryja podczas spotkania z Elżbietą po Zwiastowaniu.

Majolikowe tablice z tekstem hymnu Magnificat zostały ufundowane przez Polonię w 1954 roku z inicjatywy Ojca Aureliusza Borkowskiego z okazji Jubileuszowego Roku Maryjnego.

Zaraz za bramą tuż obok tablic znajduje się pomnik upamiętniający spotkanie Maryi z Elżbietą. 

 

Na ścianie sanktuarium znajduje się mozaika, na której Maryja udaje się w pośpiechu do swej krewnej Elżbiety w góry Judei.

Teren dzisiejszego sanktuarium już w 1679 roku znalazł się w rękach franciszkanów. Wcześniej opuszczony przez Ormian popadł w ruinę i dopiero franciszkanie zbudowali tu kaplice z kamieni ale bez zaprawy, która też szybko uległa zniszczeniu. Obecnie sanktuarium składa się z dwupoziomowej świątyni zbudowanej w latach 1939-40 przez włoskiego architekta Antoniego Barluzziego raz dziedzińca.

Pierwsze poszłam do dolnego kościoła, a raczej krypty, gdzie mamy bezpośrednie wejście z dziedzińca.

Znajduje się tu kaplica z kamienną studnią, a dokładnie jest to cysterna zbierająca wodę. Jest to też najstarsza część sanktuarium. Kamienna studnia od zawsze otoczona była szczególną czcią.

Tuż obok we wnęce w ścianie znajduje się kamień z czasów bizantyjskich. Ten fragment kamienia, miał według tradycji schronić Elżbietę i jej syna Jana Chrzciciela przed siepaczami Heroda.

Ściany dolnego kościoła zdobią trzy freski autorstwa A. Della Torre, które przedstawiają: Spotkanie Maryi z Elżbietą, Ucieczkę Elżbiety i Kapłaństwo Zachariasza.

Czas udać się do górnego kościoła, wspinamy się do góry po schodach przy okazji oglądamy część ogrodu klasztornego. Wnętrze górnego kościoła zachwyci każdego, jest jasne i bajecznie kolorowe.  W głównym ołtarzu Maryja przedstawiona jest w otoczeniu aniołów w niebie i ludzi na ziemi. 

Ołtarz został wykonany z marmuru i alabastru, zachwyca naturalnymi kolorami i wzorami z kamienia.

Ścianę kościoła na przeciw wejścia zdobią przepiękne freski. Ponad freskami widnieją kobiety sławione przez Stary Testament. Na freskach umieszczono pięć wielkich tytułów Maryi: Bogurodzica, Niepokalanie Poczęta, Pośredniczka łask, Wspomożenie wiernych i Ucieczka grzeszników. 

Ścianę tylną kościoła przedstawia fresk przedstawiający Maryję jako Niepokalane Poczęcie.

A na koniec pokażę Wam klasztorne ogrody z ciekawą roślinnością i pięknymi kwiatami. Rosną tu drzewa oliwne z oliwkami gotowymi do zbioru. Chodząc po ogrodzie można spotkać różne kapliczki i figurki.

Przy sanktuarium znajduje się cmentarz, na którym można też spotkać polskie groby.

Na tym kończę wizytę w Ain Karem i zanim udaliśmy się na nocleg do Betlejem odwiedziliśmy jeszcze Yad Vashem, ale o tym będzie innym razem.

Dziękuję za Wasze odwiedziny i zapraszam ponownie. 

Zapraszam na FB