Do Santiago de Compostela przyjechaliśmy rankiem, kościół był słabo oświetlony promieniami słońca, jednak moje serce bardzo się radowało, bo w końcu jestem w tu, gdzie od lat chciałam przyjechać. Na miejscu najpierw oglądamy katedrę z zewnątrz, bo w środku była msza i nasza przewodniczka oprowadza nas z zewnątrz, równocześnie tak prowadząc abyśmy się znaleźli przy bocznym wejściu tuż po zakończeniu mszy. Dzięki temu możemy od razu wejść do figury św Jakuba i miejsca jego spoczynku bez żadnej kolejki.
