Klify Moheru w Irlandii

Na wybrzeżu Oceanu Atlantyckiego znajduje się jedno z najpiękniejszych i najczęściej odwiedzanych miejsc przez turystów w Irlandii. Gdy się tu wybierzemy na pewno oczarują nas Klify Moheru. Gdy przyjedziemy w pobliże spotkamy bardzo zadbany teren z parkingiem, gdzie bez problemu można zostawić samochód, a tuż obok znajduje się centrum turystyczne.

Po długiej i kosztownej budowie w 2007 roku otwarte zostało nowoczesne centrum turystyczne pod nazwą Cliffs of Moher Visitor Experience. Zaletą tego centrum jest to że zostało wspaniale wkomponowane we wzgórze i jest zasilane energią słoneczną i geotermalną. 

W centrum turystycznym mieszczą się restauracje i sklepy z pamiątkami, a także pełni ono funkcję dydaktyczną, gdyż można zapoznać się z prezentowanymi wystawami. Można przykładowo zobaczyć jak zmieniała się Ziemia od powstania.

Z centrum turystycznego idziemy w stronę klifów i tu droga rozchodzi się na dwie strony. Ponieważ miałam ograniczony czas pobytu zdecydowałam się iść w prawo i była to bardzo dobra decyzja jak się później okazało.

Klify Moheru znajdują się w hrabstwie Clare w zachodniej Irlandii. Ciągną się na długości ok 8 km i w najwyższym miejscu wznoszą się na wysokość 214 m nad poziom wody.

Jest to jedno z najbardziej malowniczych miejsc w Irlandii, bardzo chętnie odwiedzane przez turystów. Co roku ponad milion turystów się tu przewija.

 Czasem zoom się przydaje i widać co jest w oddali czyli co bym widziała gdybym poszła w lewo.

  

Na naszej trasie mijamy kamienną wieżę O'Brien, zbudowaną w 1835 roku przez sir Korneliusza O'Brien. Obecnie można wyjść na górę i podziwiać okolicę, ze szczytu podobno widać wyspy Aran i Zatokę Galway. Tego dni nie była najlepsza widoczność, więc szkoda mi było czasu, więc poszłam dalej.

   

 

Co kawałek znajdują się tabliczki z ostrzeżeniami, aby nie podchodzić do brzegu klifu, bo wiatr może zdmuchnąć w dół. Zdarzyło się, że w 2006 roku turystka z Polski nie utrzymała równowagi przy silnym podmuchu wiatru i spadał w dół, niestety zmarła w szpitalu.

 

Jak się ma lęk wysokości to ciężko zwiedzać takie obiekty jak klify, jednak czasem ciekawość zwycięża i nawet można poświęcić czyste ubranie i położyć się na ziemi, aby zobaczyć co tam jest na dole.

 Jak widać nic specjalnego nie było w dole.

Trzeba mieć pamiątkowe zdjęcia z klifów, ale jak dla mnie za mało dramatyczne, może jeszcze będzie ciekawiej.

 Takie zdjęcie, to można nazwać pamiątką z wakacji, tu widoki są odpowiednio przedstawione.

Doszłam do końca pewnego odcinka klifów i dalej już widać łagodny brzeg i pola uprawne, najwyższy czas wracać z powrotem.

 

W drodze powrotnej natknęłam się na ślub. Dodam tutaj, że pan był w kilcie.  

W pobliżu centrum turystycznego napotkałam na harfistkę, a kawałek dalej harfistę, którzy pięknie grali irlandzkie melodie. Można było u nich kupić płyny CD z muzyką irlandzką.

 

Gdy wróciłam w pobliże centrum turystycznego okazało się że mam jeszcze ponad godzinę czasu wolnego. Postanowiłam wykorzystać go oglądając drugą stronę klifu. Tym razem poszłam w lewo. Tu tereny okazały się być bardziej zielone, ale za to silniej wiał wiatr.

 

 

 

 Po drodze natrafiłam na pomnik poświęcony, tym co stracili życie na klifach.

 Z tej strony co kawałek były różne tabliczki informujące o zakazie zbliżania się do klifów. Tutaj nie odważyłabym się na takie numery jak z drugiej strony, bo wiał tu zbyt silny wiatr.

No i jak Wam się Klify Moheru podobały? Jak dla mnie był to najlepszy dzień w czasie mojego pobytu w Irlandii.