Casablanca - nowoczesne miasto Maroka

Casablanka to największe miasto Maroka, położone nad Oceanem Atlantyckim, które równocześnie jest jednym z najważniejszych miast Afryki pod względem gospodarczym i demograficznym. Na pierwszy rzut oka bardzo Casablanka przypomina europejskie metropolie, nie czuć tu tej egzotyki jaką można było zaobserwować w miejscach, które do tej pory odwiedziłam w Maroku.  

Pierwsze zaskoczenie zaraz po przyjeździe było, gdy zobaczyłam na skwerku przy ulicy strelicje, które jak gdyby nigdy nic rosną sobie i pięknie kwitną na skrzyżowaniu dróg.

Na tym terenie Berberowie założyli osadę już w VII wieku p.n.e. później byli tu Fenicjanie i Rzymianie. Wówczas osada nosiła nazwę Anfa. Mieścił się tutaj port, który ciągle wzrastał na znaczeniu. W XV wieku Anfa została zniszczona i w 1515 roku Portugalczycy na ruinach miasta wznieśli fort. A miasto nazwali Casa Branca co w ich języku oznacza Biały Dom. Po kolejnych zniszczeniach spowodowanych trzęsieniem ziemi w 1755 roku, w odbudowie brali udział Hiszpanie i to w ich języku znamy nazwę miasta do dziś czyli Casablanca. Jest taka historia, że w czasie II wojny światowej niemieccy szpiedzy dowiedzieli się o tajnych rokowaniach Roosevelta, Churchilla i de Gaulle'a, które miały miejsce w 1943 roku w Casablance. Wysłali oni depesze po hiszpańsku i w czasie tłumaczeń dosłownie przetłumaczono Casablanca jako "Biały Dom" przez co doszło do wielkiego nieporozumienia. 

Nasz pierwszy postój jest na placu Mohammeda V. Tu przeżyłam kolejny mały szok, bo byliśmy świadkami demonstracji kobiet. Niestety "robaczków" czyli ichniejszego pisma nie jestem w stanie przeczytać, więc nie potrafię powiedzieć o co im chodziło.

Ciekawostką placu Mohammeda V są nosiwody czyli ludzie ubrani w tradycyjne stroje z bukłakami wody i małymi miseczkami oraz dzwoneczkami, że łatwo się zorientować gdzie są. Każdy chętny podchodzi do nich i za drobne pieniądze dostaje wodę do picia w małej miseczce.

W oddali widać katedrę budowaną za czasów hiszpańskich, obecnie stoi pusta.

Kolejną ciekawostką to możliwość napicia się miętowej herbaty w parku, tu przychodzą ludzie z czajnikiem i gotują wodę na herbatę.

Droga do portu, warto tutaj dodać, że port w Casablance jest jednym z największych portów w Afryce i należy do największych sztucznych portów na świecie.

Casablanka kojarzy nam się głównie z kultowym filmem z 1942 o tym samym tytule, gdzie w głównych rolach wystąpili Humphrey Bogart jako Rick Blaine oraz Ingrid Bergman jako Ilsa Lund.  Film nominowany był do 8 Oskarów a zdobył trzy. O filmie przypomina kawiarnia Ricks Cafe powstała w Casablance w 2004 roku. Ciekawostką jest to, że film nakręcony był studiu i ani jeden kadr nie był nakręcony w Casablance. 

Będąc w pobliżu meczetu Hasana II w oddali widać było latarnię morską.

Na placu koło meczetu Hassana II ludzie chętnie odpoczywają i fajnie było poobserwować ludzi jak chodzą ubrani. Ich tradycyjne stroje są tak różne od naszych i bardzo kolorowe. Bardzo podobały mi się panie w dżelabach.

U ulicznego sprzedawcy można było kupić orzeszki w miodzie, były bardzo smaczne.

Na dłużej zatrzymaliśmy się przy meczecie Hasana II, który jako jedyny w Maroku można zwiedzać. Warto się tu wybrać, aby zobaczyć jak wygląda wnętrze. Jednak więcej o meczecie napiszę w osobno, bo wnętrze warte jest pokazania, a zdjęć mam bardzo dużo. 

Następnie pojechaliśmy nad morze gdzie była przerwa obiadowa, każdy miał czas na znalezienie czegoś dla siebie. Ja wybrałam się do knajpki polecanej przez przewodniczkę, zresztą ona też tu jadała i przy okazji  posłużyła za tłumacza. Zamówiłam klopsiki rybne w sosie pomidorowym z frytkami.

Dziękuję za Wasze odwiedziny i zapraszam ponownie.