Sztolnia Czarnego Pstrąga w Tarnowskich Górach

Parę miesięcy temu byłam w Kopalni Srebra w Tarnowskich Górach o czym pisałam na blogu - klik. Zrobiło mi się trochę szkoda, że nie byłam w pobliskiej Sztolni Czarnego Pstrąga, to wybrałam się tam tydzień później. 

 

Wyjazd rozpoczął się trochę niefortunnie, bo po przejechaniu ok 30 km od domu okazało się, że na siedzeniu w samochodzie obok mnie miał być aparat i torebka, a jest sama torebka. 

 
 

Ogarnął mnie strach czy aparat został w domu, czy w sklepie, w którym robiłam zakupy przed wyjazdem, bo nigdy nie zostawiam sprzętu w samochodzie. No i był w tył zwrot i powrót do domu, na szczęście aparat był w domu. 

 

Do Tarnowskich Gór gdy przyjechałam zaczynał padać deszcz, ale tylko postraszyło i szybko było po deszczu. Z parkingu doszłam do szybu Sylwester, gdzie okazało się, że za chwilę łódki będą płynąć, akurat z drugiego szybu. 

 

Pan z którym rozmawiałam zaproponował, że mogę z nim iść. Okazało się, że był to nasz przewodnik w sztolni, który kierował łodziami i opowiadał nam o sztolni.

 

Gdy doszliśmy pod szyb "Ewa" był już tam spory tłum ludzi.

 

Sztolnia Czarnego Pstrąga wzięła swoją nazwę od pływających tam kiedyś pstrągów, obecnie ryb już nie ma.

 

Zanieczyszczenie wód dało o sobie znać i pstrągi wyginęły. Pomysły zarybienia tutejszych wód są, więc może w przyszłości znów będzie można spotkać pstrągi w sztolni.

 

W Reptach dzielnicy Tarnowskich Gór znajduje się park krajobrazowy założony za czasów rodziny Henkel von Donnersmarck. 

 

W parku tym oprócz cennego drzewostanu znajduje się Sztolnia Czarnego Pstrąga z szybami "Ewa" i "Sylwester" znajdująca się na Szlaku Zabytków Techniki Województwa Śląskiego oraz na liście Pomników Historii.    

Budowę sztolni o długości 4600 metrów rozpoczęto w 1821 roku, a zakończono w 1834 roku. Obiekt powstał jako pod nazwą Głęboka Sztolnia Fryderyka. 

 

Była to sztolnia odwadniająca dla powstałej w 1784 roku kopalni Fryderyk, znanej później pod nazwą kopalnia Kościuszko. 

 

Sztolnia do zwiedzania została udostępniona w 1957 roku. Trasa turystyczna ma długość 600 metrów i stanowi jedynie fragment Głębokiej Sztolni Fryderyk. Trasa ta znajduje się między dwoma szybami "Ewa" i "Sylwester". 

 

Ruch między szybami odbywa się wahadłowo, więc przewodnicy płynąc z nurtem wody mogą się skupić tylko na opowiadaniu, a to płynąc w przeciwnym kierunku jesteśmy zdani na siłę ich mięśni, a przy okazji możemy posłuchać ciekawych opowieści.   

 

Turyści chętni od zwiedzania schodzą krętymi schodami jednym z szybów do podziemi, a wychodzą drugim. Szyb Ewa, którym schodziłam w dół powstał 1826 roku i ma głębokość 20 m, za to drugi szyb Sylwester powstał dwa lata później i ma głębokość 30 m, więc trzeba było więcej schodów pokonać przy wychodzeniu. 

 

Woda w sztolni ma głębokość od 70-100 cm i po wydostaniu się ze sztolni wpada do rzeki Dramy. Chodnik w sztolni jest szeroki od 1,2 m nawet do 2,5 m, wysokość na trasie również waha się od 2,2 - 4,0 metrów. 

 

Sztolnię zwiedzamy płynąc na łodziach, trasa naszego zwiedzania od czasu do czasu oświetlona jest lampą na ścianie sztolni, ale przede wszystkim korzystamy z oświetlenia kagankami znajdującymi się na łodziach. 

Po rannych przeżyciach z aparatem, w sztolni szczęście się do mnie uśmiechnęło, bo siedziałam jako pierwsza na pierwszej łodzi i za mną stał przewodnik, więc mogłam sobie robić zdjęć do woli z lampą i bez lampy błyskowej. 

 

Za to wszyscy siedzący za mną czyli wszyscy pozostali zwiedzający nie mogli robić zdjęć z fleszem do przodu, aby nie oślepiać przewodnika. 

   

Czas zwiedzania to około godziny, wliczam w to zejście i wejście szybami. Idąc do sztolni warto zabrać wierzchnie okrycie, zwłaszcza w upalne dni, bo na dole panuje stała temperatura w wysokości +10 stopni C.

Będąc w szkole podstawowej byliśmy na wycieczce w Sztolni Czarnego Pstrąga. Pamiętam tą wycieczkę dość dobrze, bo wyszliśmy ze sztolni zawiedzeni, gdyż nie udało nam się zatopić łódek. Ach to były czasy, fajnie jest powspominać jak się rozrabiało.

 

W planach na przyszłość mam wybrać się znów do Tarnowskich Gór, a dokładnie do Rept, aby pospacerować po parku i poszukać co ciekawego ma do zaoferowania. Zdążyłam przeczytać, że 2/3 drzewostanu w tutejszym parku ma ponad 100 lat.

Dziękuję za odwiedziny i pozostawiane komentarze.