Historia sanktuarium w Nazaré - Portugalia

O Nazare pisałam już dwukrotnie na blogu, tym razem chciałabym nawiązać do legendy związanej z  kościołem i kapliczką, a dokładnie z figurką Matki Boskiej z Nazaré.

 

Wszystko się zaczęło od figurki Czarnej Madonny, którą w IV wieku przywiózł pewien mnich do Hiszpanii, do klasztoru Cauliniana około 12 km od Meridy z Nazaretu. Figurka miała być wyrzeźbiona przez samego św Józefa, a pomalowana przez św Łukasza. Jest to prawdopodobnie jedna z najstarszych rzeźb maryjnych w historii.

Kiedy Maurowie napadli na Hiszpanię, król Wizygotów Roderyk po jednej z bitew schronił się w klasztorze koło Meridy. W obawie przed Maurami mnisi postanawiają ratować cenną figurkę i mnich o imieniu Romano w towarzystwie króla Roderyka wyruszają z klasztoru na zachodnie wybrzeże Półwyspu Iberyjskiego. Docierają w 714 roku do Nazaré, jednak wówczas okolica nazywana była Sitio. Mnich Romano został pustelnikiem i do końca życia mieszkał w grocie na brzegu klifu. Po jego śmierci król pochował go zgodnie z życzeniem w tej samej grocie, a na jego grobie ustawiono figurkę Czarnej Madonny.

Wiele lat później, miało to być 8 września 1182 roku zgodnie z legendą portugalski rycerz Dom Fuas Roupinko, który prawdopodobnie był Templariuszem, ledwie uszedł z życiem. Tego dnia miał być na polowaniu w okolicach Nazare, w pewnym momencie ujrzał pięknego jelenie i zaczął go gonić. Jeleń uciekał w stronę klifu, a tego dnia była akurat straszna mgła od oceanu. W pewnym momencie rycerz zdał sobie sprawę, że jest w pobliżu groty z figurką, a równocześnie na skraju urwiska. Zaczął się gorliwie modlić do Matki Boskiej o pomoc. Koń cudem zatrzymał się na skraju urwiska, ratując życie swego pana i swoje, dzięki temu nie spadli z klifu z ponad stu metrów w dół. 

Rycerz w podziękowaniu za uratowanie życia i na pamiątkę cudu, wystawił kapliczkę zwaną Ermida da Memoria na grocie w której spoczął mnich i gdzie stała figurka. Kapliczka stoi tam do dani dzisiejszego, jest bardzo mała, a jeszcze w środku z boku są schody, którymi schodzi się w dół do groty gdzie można zobaczyć podobiznę figurki Matki Boskiej z Nazaré.

To by było na tyle jeśli chodzi o legendy, a teraz przejdę do faktów związanych z kościołem. Wydarzenia związane z Matką Boską z Nazare rozpoczęły kult pielgrzymkowy, pierwsze udokumentowane wizyty pielgrzymów pochodzą z XIII wieku. Portugalski król Ferdynand I Burgundzki również chętnie odwiedzał okolice Nazare. W związku z coraz liczniejszymi pielgrzymkami wybudował większy kościół w 1377 roku. 

Jako ciekawostkę podam, że z dokumentacji wiadomo, że Vasco da Gamma dwukrotnie odwiedził sanktuarium w 1497 roku przed rozpoczęciem podróży do Indii oraz po powrocie w 1499 roku. Kronikarze królewscy w historii Portugalii opisali historię kult Nossa Senhora da Nazaré powołując się na dokumenty w opactwie, jednak nigdy nie zostało to zweryfikowane. Zostało to wydane w dwóch edycjach w 1597 i 1609 roku, przyczyniło się to znacznego wzrostu liczny osób nieodwiedzających Nazaré. W związku z tym kościół został rozbudowany i przebudowany w latach 1680-91. Parę lat później, bo w 1709 roku znów nastąpiły zmiany. Wykonano z tyłu ołtarza schody, które pozwalały pielgrzymom podejść do figurki, też miałam okazję nimi iść. Równocześnie wyłożono część ścian kościoła płytkami azulejo, co zrobiło na mnie ogromne wrażenie. Obecnie kościół jest wewnątrz budowlą o bogato zdobionym wnętrzu czego można się po barokowym stylu. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Sanktuarium w Nazaré było najczęściej odwiedzanym miejscem pielgrzymkowym w Portugalii do 1917 roku czyli do czasów objawień fatimskich. Obecnie prym wiedzie Fatima.

Jako, że nie było pozwolenia na robienie zdjęć wewnątrz kościoła, to nie wszystkie zdjęcia są dobrej jakości, jednak pamiątka jest.

Dziękuję za odwiedziny i wszystkie Wasze komentarze. Pozdrawiam.