Muzeum Wsi Kysuckiej - Słowacja cz. 2

W poprzednim poście pisałam o części można powiedzieć o połowie skansenu wchodzącego w skład  Muzeum Wsi Kysuckiej na Słowacji. Tym razem chciałabym zaprosić do zapoznania się z drugą połową skansenu. Zacznę drugą część spaceru od domu mieszkalnego z osady u Poništów z 1834 roku przeniesionego do skansenu z okolic Riečnice. Jest to bardzo dobrze zachowany drewniany budynek, a jednocześnie jeden z najpiękniejszych przedstawicieli architektury kysuckiej. Małe okna tworzą klimatyczne wnętrze, w środku zgromadzone są przedmioty codziennego użytku, ceramika i tekstylia. Wnętrze przygotowane jest dla gości weselnych.

 

 

 

 

 

W skansenie gdy uważnie się patrzy można pod lasem dojrzeć różne ciekawe obiekty, tym razem wypatrzyłam krzyż za polem słoneczników.

 

Stodoła z osady u Poništów służyła zarówno jako magazyn jak i warsztat. Składała się z pięciu pomieszczeń w których trzymane były narzędzia do pracy w ziemi i zbiorów plonów.

 

 

 

Owczarnia z Poništowa powstała w 1897 roku wchodziła w skład zabudowań gospodarczych i była wykorzystywana do przechowywania siana na zimę

 

Kuźnia jest to jednoizbowy budynek z drzwiami otwieranymi do środka. We wnętrzu znajduje się palenisko z kowalskimi miechami oraz kowadło na którym kowal wykuwał różne przedmioty i narzędzia jak podkowy czy okucia okien i drzwi. Dawniej kuźnia znajdowała się w każdej wsi.

 

 

 

Nie tylko architekturę można spotkać w skansenie, piękne motyle też.

 

 Stodoła i obora z Hruškuliakov budynek wybudowany na kamiennych filarach. A przestrzeń pod nim wykorzystywano jako owczarnię. W części należącej do obory podłoga nie była uszczelniona, co służyło do odprowadzani gnojówki, było tam miejsce na dwa konie, cztery krowy i świnię. W części mieszczącej spichlerz podłoga była ułożona ze zwartych desek, mieściły się tu pojemniki do przechowywania zboża, wykonane z wydrążonego pnia drzewa.

 

 

 

 

 

 

Pierwszy dom z osady u Hruškuliaka zbudowany na kamiennej podstawie z drewnianych bali. Częściowo był podpiwniczony, przykryty dwuspadowym dachem. We wnętrzu znajdują się trzy pomieszczenia. W głównej izbie znajduje się piec który pozwala na suszenie prania. W pomieszczeniach znajdują się narzędzia do produkcji gontów, mamy tu także kołowrotek oraz ciekawe meble.

Drugi dom z osady u Hruškuliaka zbudowany na kamiennej podmurówce, posiada dwa ganki, które mogły być wykorzystywane do składowania drewna na opał. We wnętrzu znajdują się trzy pomieszczenia. Jeden pokój poświęcony jest tematyce porodu i mamy tu kołyskę z małym dzieckiem, jest łóżko przysłonięte płótnem. Zaś w drugi pokój poświęcony jest śmierci, znajduje się trumna z ciałem.

 

 

 
 

Na koniec chciałabym pokazać ostatnie pomieszczenie koło którego już wcześniej przechodziłam, gdyż znajduje się powyżej kaplicy i sklepu z pamiątkami, a jest to karczma. Z wielką przyjemnością tu wróciłam na obiad, który bardzo mi smakował. Karczma została przeniesiona tutaj z Korna czyli innego rejonu Kysuc niż pozostałe budynki. Karczma składa się z ośmiu pomieszczeń, są tu liczne schowki. We wnętrzu znajduje się sala restauracyjna gdzie można skosztować typowych słowackich dań i napojów. Za karczmą mieści się spory plac gdzie znajduje plac zabaw dla dzieci.

W sezonie od maja do października skansen organizuje dla zwiedzających w każdą niedzielę różne atrakcje, które mają przybliżyć życie na wsi. W czasie takich imprez kulturalnych można poznać metody gotowania dawnych potraw, zapoznać się z hodowlą zwierząt czy uprawą roślin. 

 

Proszę nie zapomnieć, że po terenie skansenu kursuje zabytkowa leśna kolejka wąskotorowa z świetnie zachowanym systemem zwrotnic.

 

 Można tu spędzić miło czas i poznać życie dawnych mieszkańców tego regionu. Dziękuję za cierpliwość w czytaniu tak długiej i szczegółowej relacji. Mam nadzieję, że zachęciłam Was do odwiedzin w skansenie.