Sanktuarium Bożego Ciała w Jankowicach Rybnickich

W ubiegłą niedzielę z okazji dnia matki zabrałam rodziców na obiad do restauracji. Po obiedzie nie bardzo chciało mi się wracać do domu, więc pojechałam do Jankowic Rybnickich. Chciałam zobaczyć drewniany kościół i miałam cichą nadzieję, że skoro jest niedziela, to będzie otwarty. Kościół okazał się zamknięty, ale nie zdążyłam obejść go dokoła jak przyszedł pan, chyba kościelny, załączył dzwony i otworzył główne drzwi. Trafiłam idealnie i mogłam spokojnie zobaczyć wnętrze zanim przyszli ludzie na nabożeństwo.

Historia tej świątyni związana jest z legenda o księdzu Walentym, który zginął z rąk husytów w 1433 roku, a przed swoją śmiercią ukrył najświętszy sakrament w dziupli dębu. Po latach odnaleziono bursę z Najświętszym Sakramentem, co zapoczątkowało kult Bożego Ciała na tym terenie. Najpierw postawiono tutaj krzyż, później kaplicę, która została spalona w czasie wojen trzydziestoletnich. A w 1670 roku hrabia Ferdynand Leopold Oppersdorff, ówczesny właściciel okolicznych dóbr, za zgodą wikariusza generalnego z Wrocławia postawił drewniany kościół, który stoi do dnia dzisiejszego. Pień dębu, w którym znaleziono bursę, można nadal oglądać pod ołtarzem głównym kościoła.

 

 

 

 

Watro tutaj wspomnieć, że na pamiątkę opisanych zdarzeń, specjalną bullą papieża Klemensa X powstało w tutejszym kościele w 1675 roku Bractwo Najświętszego Sakramentu. W pobliskim lesie w Studzience, gdzie był pochowany ksiądz Walenty wybudowano za sprawą księdza Bolika kaplicę i miejsce to zaczęło tętnić życiem. Obecnie co roku dobywa się tam w maju msza św sprawowana przez arcybiskupa katowickiego. Kościół w Jankowicach był przez długi czas filią kościoła MB Bolesnej w Rybniku, staraniem okolicznych mieszkańców, domagających się stałych mszy, dopiero w 1897 roku stał się odrębną parafią.

Kościół w Jankowicach jest jednym w wielu kościołów na szlaku architektury drewnianej województwa śląskiego. Został wybudowany przez cieślę Macieja jako budowla o konstrukcji zrębowej, na planie krzyża greckiego, jest dwunawowy i orientowany. Posiada dwuspadowy dach, kryty gontem i otoczony jest sobotami. W ołtarzach umieszczone są obrazy: w głównym Ostatnia Wieczerza, a w bocznych Matka Boska Szkaplerzna i Najświętsze Serce Pana Jezusa. W kościele była też kiedyś ambona, lecz się nie zachowała.

Na placu kościelnym znajdują się trzy małe dzwonnice, w których znajdują się dzwony ufundowane w 1997 roku w 100. rocznicę ustanowienia parafii.

 

Następnie podjechaliśmy do Studzienki, gdzie w wśród otaczającego nas lasu zrobiliśmy sobie spacer. Trochę posiedzieliśmy na ławeczkach. Było bardzo przyjemnie i wcale nie chciało się wracać do domu.