Park Narodowy Jezior Plitwickich

Już tak bardzo nie mogę się doczekać wiosny, że postanowiłam pooglądać zdjęcia, które zrobiłam w Chorwacji, a przy okazji trochę Wam pokazać. Gdy w ubiegłym roku wybrałam się do Chorwacji, to pierwszym miejscem jakie po przyjeździe zobaczyłam były Plitwickie Jeziora i to je chciałabym Wam pokazać. Jako, że wczoraj minęła rocznica powstania Parku Narodowego Jezior Plitwickich, na terenie, którego leżą jeziora, a który powstał dokładnie 8 kwietnia 1949 roku, jest to dobry czas na pokazanie tego miejsca. Na terenie parku zrobiłam ponad trzysta zdjęć i trudno mi kilka wybrać.

 

Co roku park odwiedza tysiące zwiedzających, w okresie letnim nawet do kilku tysięcy dziennie. Nie ma się co dziwić, bo uroda tego miejsca mówi sama za siebie. Od 1979 roku Park Narodowy Jezior Plitwickich znajduje się na liście Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Przyrodniczego UNESCO. Po parku można się poruszać pieszo, płynąc stateczkami lub jeżdżąc kolejką - taki specjalny autobus z wagonikiem. 

W parku spędziliśmy pół dnia. Po przyjeździe na parking i zakupie biletów udaliśmy się na trasę. Nasz przewodnik zaprowadził nas w dół i następnie przeszliśmy się z nim po ciekawszych miejscach aby dość do przystani. Dalej udaliśmy się stateczkiem w rejs i dopłynęliśmy do kolejnej przystani, skąd z przewodnikiem zrobiliśmy pętlę wśród jezior i wspaniałej przyrody. Po powrocie do przystani z innego pomostu przeprawiliśmy się kawałeczek na druga stronę jeziora, gdzie podeszliśmy pod górę na przystanek kolejki i kolejką pojechaliśmy w pobliże naszego parkingu. Byłam zauroczona kolorem wody, która zmieniała kolor w zależności od zawartości minerałów oraz kąta padania promieni słonecznych, najbardziej podobał mi się zielonkawy odcień wody. Kolejną rzeczą, która mnie tu zauroczyła to są liczne wodospady, który podobno jest ok 90 na terenie całego parku. Wiadomo, że park jest bogaty w faunę i florę. Na naszej trasie co chwilę można było spotkać różne ptaszki w tym oczywiście kaczki, w wodach jezior można było obserwować liczne ryby, które czasem wyglądały jakby zawieszone w próżni na tle krystalicznej wody. Dla takiego maniaka ogrodnictwa park był po prostu rajem. Bogata roślinność bardzo malowniczo wyglądała na tle lazurowej wody, cudnych wodospadów i błękitnego nieba. Z chęcią wróciłabym tam znowu za jakiś czas.