Rodzina Brueghlów. Arcydzieła malarstwa flamandzkiego - wystawa we Wrocławiu

W sobotę miałam okazję obejrzeć wspaniałą wystawę malarstwa flamandzkiego w Muzeum Miejskim Wrocławia. Wystawa ta jest jedną z czterech jakie w ogóle odbędą się. Dwie poprzednie odbyły się w Rzymie i Tel Avivie, a ostatnia będzie w Paryżu. We Wrocławiu na dwóch piętrach muzeum wystawiane było 120 dzieł, z czego głównie były to obrazy, ale w skład wystawy wchodziły też rysunki i grafiki. Dzieła te normalnie są niedostępne dla publiczności lub nigdy nie wystawiane gdyż na co dzień wchodzą w skład kolekcji prywatnych właścicieli lub fundacji z całego świata. Po zakończeniu wystawy w Paryżu wrócą do swoich właścicieli i znów przez lata będą niedostępne.

Mieliśmy wyjątkowe szczęście, bo po wystawie oprowadziła nas przewodniczka, dzięki której mogliśmy poznać historię rodziny Breughlów. Wystawa rozpoczyna się od dwóch obrazów Pietera Coecke van Aelsta, posiadał pracownię malarską, a nie posiadał syna, który po nim odziedziczy majątek, ale za to posiadał córkę, którą postanowił wydać za swojego najzdolniejszego ucznia, którym okazał się Pieter Bruegel Starszy. 

 

Następnie były obrazy Pietera Bruegla Starszego, zwanego też Chłopskim, gdyż jego obrazy nawiązywały tematycznie do chłopów. W swoim malarstwie techniką nawiązywał do Hieronima Boscha. Tematy swoich obrazów czerpał z życia codziennego, z Biblii, ilustrował przysłowia malował pejzaże. 

 

 

 Mimo, że Pieter Breugel z Hironimem Boschem nigdy się nie spotkali, to jego malarstwo wywarło duży wpływ na Bruegla. Tutaj na przykładzie tego obrazy uprzytomnili nam jak cenna jest ta wystawa, bo ten jeden obraz wyceniony został na 10 mln euro.

 

 Pieter Bruegel Starszy miał dwóch synów Pietera i Jana, którzy obaj byli malarzami. Niestety ich ojciec zmarł gdy byli dziećmi i ich wychowaniem oraz nauką malarstwa zajmowała się babcia.  Pieter Breughel Młodszy zwany Piekielnym, gdyż często przedstawiam motywem obrazów był ogień i piekło, a także sceny karczemne i bijatyki. Jego obraz "Wesele na wolnym powietrzu" przesycone jest seksualnością.

 

Dużym powodzeniem na wystawie zwłaszcza wśród dzieci cieszył się jedyny obraz w oryginalnej ramie, o tytule którego łatwo się domyślić patrząc na obraz "Pochlebcy". Chciałabym tu zwrócić uwagę, że na ramie jest napisane „Ponieważ dużo pieniędzy przechodzi przez mą sakiewkę, zawsze otaczają mnie pochlebcy”. Jest to też jedna z najczęściej kupowanych widokówek na wystawie.

 

Drugi syn Jan Brueghel Starszy zwany był Aksamitny, gdyż wykazywał pond przeciętny talent w malowaniu kwiatów. Jego obrazy poza tym że były przepiękne i kwiaty namalowane z botaniczną dokładnością, to niosły jeszcze moralne przesłanie. Z daleka niby bukiet kwiatów, ale jak się dobrze przyjrzeć, to zauważamy motyla, biedronkę czy ślimaka, które mają swoją symbolikę np ślimak upływającego czasu. Należy tu zwrócić jeszcze uwagę, że Jan Aksamitny lubił się popisywać, np malując bukiety w szklanym naczyniu. Na tamte czasy szkło było dobrem bardzo luksusowym, tylko nieliczni posiadali szklane naczynia, więc większość ich nie widziała to i nie potrafiła ich namalować.

 

 Należy tu wspomnieć o przyjaźni z rodziną Rubensów. Powstało kilka obrazów przy udziale Jana Breughla Starszego i Pietera Paula Rubensa. Gdzie pierwszy malował dokoła girlandę z kwiatów, a drugi zapełniał wnętrze Madonną.

 

 Jan Bruegle Młodszy jeden z synów Jana Brueghla Starszego, który po ojcu przejął pracownię oraz tematykę malarstwa. 


 

Obraz który stwierdziłam, że chętnie miałabym w domu, są to Cztery żywioły. Czas powstania obrazu zbiega się z odkryciami geograficznymi, zwrócić tu należy uwagę na to, iż niektóre zwierzęta i ptaki nieżyły w Europie, tylko zostały sprowadzone z Ameryki jak np papugi. 

Ambrozius Brueghel podobnie jak ojciec specjalizował się w martwych naturach, rzadziej malował pejzaże.



Za to syn Jana Brueghla Młodszego Abraham Brueghel również został cenionym malarzem, który specjalizował się w martwych naturach podobnie jak ojciec.

W jednej z sal znajdują się ciekawe tablice zoologiczne przedstawiające motyle i inne drobne żyjątka. Należy tu zaznaczyć, że tablice zostały wykonane na marmurze. Jako ciekawostka należy tu zauważyć, że wśród motyli, widz może zauważyć nawet nietoperza.

 

 Pragnę tu zaznaczyć, iż wszystkie zdjęcia pochodzą z internetu, wyszukane z różnych stron w internecie na googlach. Z uwagi na to, że w środku podczas wystawy był całkowity zakaz robienia zdjęć.